1 محصولات
نمایش سبد خرید
جمع جزء: ۵۵۸,۰۰۰ تومان
مکاتیب حکمی و عرفانی میان آیتین علمین:
سید احمد کربلائی و شیخ محمد حسین اصفهانی (کمپانی)
به ضمیمه تذییلات و محاکمات:
علامه سید محمدحسین طباطبائی
علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی
ناشر: انتشارات علامه طباطبایی
توحید علمی و عینی مجموعاً چهارده نامه است که در تشریح توحید عرفاء و توحید فلاسفه فیما بین مرحوم آیه الـله حاج سیّد أحمد کربلائی و مرحوم آیه الـله حاج شیخ محمّد حسین اصفهانی (کمپانی) ردّ و بدل شده که سرچشمه آن تفسیر دو بیت از عطار نیشابوری بوده است.
بجهت دقّت و عمق این مباحث عرفانی و فلسفی مرحوم علامه طباطبایی در ضمن درسهائی در حوزه علمیّه قم آنها را تدریس فرموده و تذییلات و محاکماتی بر شش نامه اوّل نوشته بودند. علاّمه طهرانی قدّس سرّه مجموعه این مکاتبات و محاکمات را بهمراه تکمیل تذییلات بر هشت نامه دیگر تحریر نموده و در اختیار مشتاقان لقاء الهی قرار داده است.
توحید علمی و عینی از یک مقدمه و سه بخش تشکیل شده است. بخش اول، چهارده مکتوب و بخش دوم، شش محاکمه و بخش سوم، نه تذییل دارد.
چگونگى پیدایش این مکاتبات جالب عرفانى به این شرح است:
یکى از فضلاى خوشذوق حوزه علمیه نجف به نام شیخ اسماعیل تبریزى، متخلص به «تائب» نامهاى به آیتالله آخوند محمدکاظم خراسانى صاحب «کفایه الأصول» نوشت و از معناى این اشعار فریدالدین عطار نیشابورى در «منطق الطیر» جویا شد:
دائما او پادشاه مطلق است | در کمال عز خود مستغرق است | |
او به سر ناید ز خود آنجا که اوست | کى رسد عقل وجود آنجا که اوست |
آخوند پاسخ داد: «چون که او قائم به ذات خود است، امکان حاجب ندارد، پس عقل و خیال انسان هم به آنجا که اوست نمىرسد و ادراک نمىکند؛ چه، غیر از ذات اقدس در آن مقام و جا چیزى نیست. کان الله و لم یکن معه شییء و هو الآن کما کان و لا یشغل به مکان»
چون پاسخ، بسیار مختصر بود، سؤالکننده قانع نشد. پس همان پرسش را از آیتالله سید احمد کربلایى و همچنین آیتالله شیخ محمدحسین غروى پرسید و چون پاسخها را متفاوت دید، پاسخ هریک را به دیگرى ارائه کرد و بدین ترتیب آن دو عالم بزرگوار را به مکاتبه و گفتگو کشاند و در نتیجه هفت مکتوب از سید و هفت مکتوب از شیخ پدید آمد و مطالب بسیار عمیق و دقیق و تأملبرانگیزى مطرح گردید که مىتواند راهگشاى حل مسائل عرفانى شود.
این مکاتبات از سوى شیخ و با پرسشى درباره اضافه اشراقیه شروع شد، ولى سرانجام بعد از چندین مکاتبه، سید عصبانى شد و با اشاره به لقبش، «واحد العین» و این نکته عارفانه که: «خداوند چشم او را از غیر خودش کور کرده» و بعد این دعاى نامتعارف که: «خدا کورترش کند»، اعلام کرد که هیچ دوست ندارد کثرت را ببیند و درباره آن بیندیشد و لذا آن مکاتبات را عاشقانه قطع کرد.
در هر حال، نظر و پاسخ اصلى شیخ عبارت از «وحدت تشکیکى وجود» است، ولى سید از «وحدت شخصى وجود» جانبدارى مىکند. علامه طباطبایى و آیتالله حسینى تهرانى در تعلیقاتشان بر این مکاتبات از «وحدت شخصى وجود» حمایت کردهاند.
منتخبی از مباحث کتاب:
تعداد صفحات | 352 |
---|---|
زبان | فارسی |
قطع | وزیری |
نوع جلد | سخت |
شابک | 9789646533165 |
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.