ینابیع الموده لذوی القربی (دوره ۴ جلدی)

توضیحات

ینابیع الموده لذوی القربی کتابى است در زندگانى اهل‌بیت پیامبر(ص)، به‌خصوص حضرت على(ع) که توسط قندوزى یکى از عالمان اهل سنت در قرن سیزدهم هجرى نوشته شده است. مؤلف، هدف خود را از تألیف این کتاب، اداى دین به پیامبر دانسته است؛ زیرا خداوند، دوستى نزدیکان آن حضرت را مزد رسالت او مى‌داند.

این کتاب مطالبى را درباره مناقب امیرالمؤمنین على(ع) و چند تن از اهل‌بیت پیامبر، مانند امام حسن و امام حسین و امام عصر نقل کرده است.

قندوزى کتاب خود را بر اساس منابع مهم اهل سنت نوشته است. برخى از این منابع عبارتند از: صحاح سته، مناقب ابونعیم، مناقب ابن مغازلى، فرائد السمطین، مناقب خوارزمى.

شیوه مؤلف، نقل از منابع پیش از خود است. مجموع ابواب کتاب، یک‌صد باب است که هر باب به موضوع خاص یا مطالب کتابى خاص مى‌پردازد. هرچند قندوزى از منابع مختلف و متعددى استفاده کرده و روایات خود را به آن کتب استناد داده و نام آنها را هم آورده است، لیکن در بخش‌هایى که یک باب را به کتاب خاصى اختصاص داده از آثار زیر بهره برده است: مقتل ابومخنف، الصواعق المحرقه، فصل الخطاب خواجه پارسا نجارى، دره المعارف بسطامى، الدر المنظم محمد بن طلحه حلبى، المطالب العالیه، المحجه فی ما نزل فی القائم الحجه و آثارى از این دست که بسیارى از آنها جزو منابع کهن و معتبر بشمار نمى‌روند. مؤلف در موارد زیادى یک روایت را تکرار کرده است.

ینابیع الموده ترتیب و تنظیم خاصى ندارد؛ مثلاً در بین نقل فضائل على(ع) باب دیگرى درباره فضائل همه اهل‌بیت آورده و دوباره به مهدى پرداخته است. قندوزى در تألیف این اثر از منابع شیعه نیز استفاده کرده است. از اینکه مطالبى درباره حروف و خواص آنها بیان مى‌کند، پیداست که مؤلف علاقه‌اى به این موضوعات داشته است.