آشنایی با قرآن (۱۳):‌ تفسیر سوره اعلی، غاشیه، فجر، بلد، شمس، لیل، ضحی، انشراح و تین

توضیحات

جلد سیزدهم از مجموعه آشنایی با قرآن به تفسیر سوره های اعلی، غاشیه، فجر، بلد، شمس، لیل، ضحی، انشراح و تین اختصاص دارد. مجموعه ۱۴ جلدى آشنایی با قرآن سلسله مباحث تفسیرى استاد شهید مطهرى در سال‌هاى قبل از پیروزى انقلاب اسلامى است که عمدتاً در بین سال‌هاى ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ شمسى انجام شده است.

جلد اول این مجموعه مقدمه و پیش‌درآمدى بر این سلسله مباحث محسوب مى‌شود که در آن به مسائلى همچون زبان قرآن، مخاطب‌هاى قرآن، عقل از دیدگاه قرآن و…پرداخته شده است. در مجلدات بعدى تفسیر آیاتى از برخى سور قرآن ازجمله حمد، بقره، انفال، توبه، نور و تقریباً جزء سى‌ام قرآن انجام شده است.

ویژگى ممتاز این مباحث، توجه به مسائل و موضوعات فکرى و اجتماعى روز در حین تفسیر آیات قرآنى است که موجب تازگى و زنده بودن این مباحث گردیده است. ویژگى دیگر بیان روشن و روان آن است.

برشی از جلد سیزدهم:

قرآن می‌فرماید انسان هر عملی که مرتکب می‌شود، در همان حال که او علت است و عملش معلول، عملش هم علت است و خودش معلول؛ یعنی اگر او عمل را می‌سازد عمل هم او را می‌سازد. انسان از عمل خودش واقعاً به نوعی تغذیه می‌کند؛ یعنی حرف زدن برای انسان نوعی چیز خوردن است، گوش کردن نوع دیگر چیز خوردن است، نگاه کردن نوع دیگر چیز خوردن است، فکر کردن نوع دیگر چیز خوردن است. تمام اینها غذا می‌شود ولی نه غذای جسمانی، غذای غیر جسمانی برای روح انسان.