اصول فلسفه و روش رئالیسم (با مقدمه و پاورقی شهید مطهری) دوره ۵ جلدی

توضیحات

کتاب اصول فلسفه و روش رئالیسم یک مجموعه پنج جلدى به قلم علامه سید محمدحسین طباطبایى(ره) است که استاد شهید مطهرى در شرح و تبیین مطالب متن، مقدمه‌ها و پاورقی‌هایى جامع بر آن‌ها نگاشته‌اند.

در این مجلدات مجموعاً چهارده مقاله فلسفى مورد بحث قرار گرفته است که برخى از آن‌ها عبارتند از: رئالیسم و ایده‌آلیسم، علم و ادراک، ارزش معلومات، پیدایش کثرت در ادراکات، ادراکات اعتبارى، مسائل وجود، الهیات بالمعنى الاخص. این کتاب نقش اساسى در مبارزه با افکار مادى داشته است، گرچه در اصل یک دوره فلسفه اسلامى به شمار مى‌رود.

این کتاب در آغاز، بحث‌های فلسفی ویژه‌ای بوده که توسط سید محمدحسین طباطبایی در سال‌هایی از دهه بیست شمسی (قرن ۱۴) برای برخی از طلاب حوزه علمیه قم تدریس می‌شده است. وی مباحث را ابتدا خودش می‌نوشته و سپس آنها را در جلسات مطرح و مورد بحث و بررسی قرار می‌داده است.

مجموعه این بحث‌ها، ۱۴ مقاله است که نخست بین فضلا و اساتید، دست به دست می‌گشت و سپس ده مبحث، توسط یکی از شاگردان وی، یعنی مرتضی مطهری، با شرح و توضیح لازم، منتشر گردید ولی نشر چهار بحث آن که شامل جلد چهارم مجموعه بود، به دلیل اختلاف نظر شهید مطهری با علامه طباطبایی، مدت‌ها به تأخیر افتاد.

مطهری درباره علل تشکیل این جلسات می‌نویسد:

وی در ادامه می‌نویسد که این کار، فلسفه را در ایران وارد مرحله جدیدی می‌کند.

متن اصلی کتاب اصول فلسفه و روش رئالیسم شامل ۱۴ مقاله است:

1. نخستین مقاله، به چیستی فلسفه و تبیین آن می‌پردازد.
2. در مقاله دوم ضمن روشن ساختن فرق میان فلسفه و سفسطه، دلایل عمده ایدئالیست‌ها مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرد و آنگاه به اشکالات دانشمندان مادی در همین زمینه پاسخ داده می‌شود.
3. در مقاله سوم، ضمن ارزیابی مسئله علم-ادراک و تقسیم‌بندی علم بر دو قسم: حصولی و حضوری، با دلایل فلسفی به اثبات می‌رسد که علم و ادراک نمی‌تواند به طور مطلق، مادی باشد.
4. مقاله چهارم، بحث علم و معلوم و ارزش معلومات را مطرح می‌سازد که از نظر اهمیت، در میان مباحث فلسفی، جزء مباحث درجه یک فلسفه به شمار می‌رود. در این مقاله اصالت بینش فلسفه رئالیستی با دلایل منطقی به اثبات می‌رسد.
5. مقاله پنجم، پیدایش کثرت در ادراکات است و نتایجی را به دست می‌دهد که در زمینه بحث‌های فلسفی و روانشناسی درباره «حس و عقل» مورد گفت و گو و توجه است. مطهری می‌نویسد: در این مقاله به مطالبی برمی‌خوریم که همان طوری که مورد توجه کامل قدما نبوده، فلسفه یا منطق و علم النفس جدید نیز راهی برای آن باز نکرده، یعنی تحقیقاتی که در آن مقاله شده، یک گام تازه‌ای است که در عالم فلسفه شده.
6. مقاله ششم، ادراکات اعتباری، یک بحث تازه فلسفی را مطرح می‌کند و چگونگی تفکیک ادراکات اعتباری و حقیقی را از یکدیگر، روشن می‌سازد.
7. در مقاله هفتم، وجود، مورد ارزیابی است. مسئله وجود به علت پیوند عمیقی که با سایر مباحث فلسفی دارد، از اساسی‌ترین مسائل فلسفه به حساب می‌آید، ولی چنان که در این کتاب آمده، از مجموع ۱۲ بحث مطرح شده در این مقاله، فقط یکی دو مسئله آن در فلسفه یونان قدیم به چشم می‌خورد و بقیه، محصول دوران گسترش فلسفه در اسلام است و دو مسئله مهم «موجود معدوم نمیشود»، و «عدم نسبی است» برای نخستین بار در این مقاله مورد پژوهش قرار می‌گیرد.
8. در مقاله هشتم که مسائل ضرورت و امکان را تجزیه و تحلیل می‌کند، بیشتر مسئله وجوب و قطعیتی که در جهان حکمفرماست، مورد توجه قرار گرفته است، چرا که ضرورت و حقیقت نظام هستی، از زمان قدیم تا به امروز، یکی از عمده‌ترین مسائل فلسفه شرق و غرب به شمار رفته است. در آخر همین مقاله جبر و اختیار، و همچنین استعداد تکلیف و مسئولیت انسان در قبال نظام حتمی جهان هستی، مورد تحقیق قرار می‌گیرد.
9. در مقاله نهم، قدیمی‌ترین مسئله فلسفه، یعنی قانون علیت، مورد موشکافی است، و سپس علت غائی، و اینکه شانس، بخت و اتفاق هیچگونه مفهومی نمی‌تواند داشته باشد.
10. در مقاله دهم، مسئله قوه و فعل، امکان و فعلیت، حرکت و تکامل، زمان و حرکت، با بینش ویژه‌ای ارزیابی می‌شود، و ضمن نقد قانون تکاپوی طبیعت (تز، آنتی‌تز، سنتز)، نظریه فلسفه رئالیسم را در این زمینه ارائه می‌دهد. البته این بخش نیازمند دقت ویژه‌ای است.
11. مقاله یازدهم، درباره حدوث و قدم است و دو نکته اساسی «جهان طبیعت حادث علّی است» و «جهان طبیعت حادث زمانی است»، به اثبات می‌رسد که از نظر فلسفی حائز اهمیت است.
12. مقاله دوازدهم، وحدت و کثرت، و پیوند آن با فلسفه و انقسامات و احکام وحدت و کثرت و مسئله «تقابل» که چهار قسم است، بررسی می‌شود.
13. در مقاله سیزدهم، ماهیت، جوهر و عرض، مطرح شده و نظریات و آزمایش‌های علمی جدید مورد بحث قرار می‌گیرد.
14. آخرین بخش از کتاب (مقاله چهاردهم) درباره خدای جهان و جهان (به اصطلاح فلاسفه اسلامی «الهیات بالمعنی الاخص»: ذات الهی، صفات کمالی حق، چگونگی انتساب و صدور جهان از وی) بحث میکند. با اینکه در این بخش نیز به شبهات و اشکالات مادی‌ها پاسخ داده می‌شود، ولی این امر از ارزش جنبه اثباتی بحث نمی‌کاهد و دلایل و براهین عقلی و فلسفی، ارزش ویژه‌ای به موضوع می‌بخشد. در همین مقاله، بحث کوتاهی درباره قضا و قدر و اشاره‌ای نیز به پایان جهان آمده است.