الهیات در نهج البلاغه

الهیات در نهج البلاغه که به قلم آیت الله صافی نگارش شده است از ۱۷ فصل تشکیل می شود که نهج البلاغه را از ابعاد الهی بررسی می کند. این کتاب در صدد بیان مباحث توحیدی بیان شده در نهج البلاغه است که از سنت های الهی در عالم خلقت و تکوین و عالم تشریع و تکلیف و نتایج و عنایات افعال الهی و عنایات عامه و خاصه او نسبت به بندگان سخن گفته است. مؤلف هدف از نگارش را علاوه بر ارج نهادن به مقام والایی امیرمؤمنان علیه السلام و کلام ایشان، تقریب بین مذاهب اسلامی در بحث توحید و مبارزه با عقاید فکری و اعتقادی فاسد وهابیت بیان می کند؛ زیرا این فرقه ضاله چهره اسلام ناب را به سلیقه و شیوه نامعقول خویش برای سایر ادیان معرفی می کند.

فصل اول این کتاب به مباحث الهیات می پردازد.
فصل دوم آن الله را محور مطالب و مقاصد قرآن و نهج البلاغه عنوان می کند.
بخش سوم این کتاب به جهان بینی اسـلامی در نهج البـلاغه اختصاص دارد که ناتوانی اندیشه ها از شناخت حقیقت خدا، توحید و جنبه های مختلف آن را موردبررسی قرار می دهد.
فصل چهارم به ادله توحید ذاتی در نهج البلاغه و فصل پنجم نیز به توحید صفاتی و افعالی در نهج البلاغه می پردازد.
فصل ششم به صفات ثبوتیه در نهج البلاغه ، فصل هفتم به علم خدا در نهج البلاغه و فصل هشتم نیز به قدرت خدا در نهج البلاغه اختصاص دارد و فصل نهم نیز به صفات سلبیه در نهج البلاغه می پردازد.
فصل دهم این کتاب به صفات و اسماءِ خدا در نهج البلاغه و فصل یازدهم نیز به ادلّه صفات و اسماء در نهج البلاغه و فصل دوازدهم نیز به نفی معانی و احوال و صفات و غیبت صفات در نهج البلاغه اختصاص دارد.
فصل سیزدهم نیز به عدل الهی در نهج البلاغه، فصل چهاردهم سنن تکوینی الهی در نهج البلاغه و فصل پانزدهم نیز به عنایت الهیه به هدایت انسان ها با بعث انبیا و تعیین حجج در نهج البلاغه پرداخته است.
فصل شانزدهم این کتاب عنایت کبرای الهی به بعث خاتم الانبیاء و نزول قرآن و شرایع اسلام در نهج البلاغه و فصل هفدهم نیز به سنن الهی در تشریعیات و حکمت آن ها و اهداف تشریعی الهی در نهج البلاغه اختصاص دارد.