انسان در عرف عرفان

توضیحات

انسان در عرف عرفان رساله‌ای درباره موضوع انسان در عرف عرفان از دیدگاه قرآن کریم و اخبار وسایط فیض الهی است که توسط استاد آیت‌الله حسن‌زاده آملی در چهار فصل با عناوین در تعریف انسان، مراد از عرفان در موضوع رساله، تمثلات و القائات سبوحی و اصول ایقانی تدوین شده است.

نویسنده ارجمند این اثر را مانند سایر آثار عالمانه خویش، ساده و در خور همگان به رشته تحریر درآورده است. مراد از عرفان در موضوع رساله عرفان به توحید صمدی و همچنین عرفان اصیل انسان ساز، منطق وحی به نام قرآن کریم است و آنچه را که امامان معصوم علیهم السلام در بیان این امر فرموده اند در واقع همه آن­ها تفسیر انفسی قرآن کریم اند.

انسان را نیز در عرف منطق، حیوان ناطق تعریف کرده اند، اما انسان در عرف عرفان کسی است که لیاقت ها و قابلیت هایی دارد که چون به فضیلت برسند و او را متّصف به صفات ربوبی و محاسن اخلاق و محامد آداب کنند، او دیگر همان حیوان ناطق نیست؛ بلکه انسان واقعی حقیقی است.

نویسنده برخی رویدادهای سلوک عرفان عملی خود را نیز در نیمه کتاب شرح داده و سپس در نیمه دیگر، اصول مستنبط از آنها و متفرّع بر آنها را بیان کرده است.