سیر و سلوک : طرحی نو در عرفان عملی شیعی

توضیحات

از دیرباز کتاب‌ها و رسالات مختلف دربارۀ عرفان توسط عارفان به رشتۀ تحریر درآمده است که هر یک بنابر معرفت‌شناسی عرفانی خود، آثاری برجای گذاشته‌اند. با این حال تقریباً تمامی این آثار در زمینۀ عرفان نظری نگاشته شده است و کمتر کتابی را که شایستۀ مطالعه و تحقیق باشد در حوزۀ عرفان عملی که درحقیقت ثمرۀ درخت عرفان است، می‌یابیم. در این میان تنها کتاب «منازلُ‌السائرین» خواجه عبدالله انصاری است که از گذشته تا به امروز به عنوان بهترین متن درسی در مجامع علمی برای علاقمندان این حوزه تدریس شده است. همین مسئله استاد رضایی‌تهرانی را بر آن داشت تا با مطالعه و تحقیق در تمام آثاری که در این حوزه نگاشته شده است به تألیف کتاب «سیر و سلوک ؛ طرحی نو در عرفان عملی شیعه» بپردازد.
مؤلف در این گفتار از اهمیت موضوع، ویژگی‌ها، ساختار و چگونگی ساماندهی اثرش گفته است. اهم ویژگی‌های اثر وی به‌طورکلی عبارتنداز: جامع‌بودن؛ شیعی‌بودن نگاه حاکم بر کتاب؛ مستندبودن به‌ متون دینی و آیات و روایات؛ پیراسته‌بودن از مطالب سست و نامطلوب؛ و سرانجام تحلیلی‌ و انتقادی‌بودن.

بی‌تردید دقت علمی مولف در طرح مسئلۀ سیر و سلوک عملی برای علاقمندان فرصتی تازه است و برای مجامع علمی فارسی‌زبان نیز متنی روان و در دسترس و منبعی قابل تدریس فراهم ساخته است.