غدیر به روایت اهل بیت علیهم السلام

توضیحات

حدیث غدیر، در بسیاری از منابع اهل سنت نقل شده است؛ علمای شیعه هم در کتابهای خود به همان منابع استناد می کردند تا نشان دهند که این حدیث متواتر و مشهور هست حتی در میان علمای اهل سنت. اما این روش برخی از متعصبان را دچار اشتباه کرد و تصور کردند که شیعه خود کتاب یا منابع مکتوب ندارد.

کتاب غدیر به روایت اهل بیت علیهم السلام با نگاهی کوتاه به حدیث غدیر در منابع شیعی نشان می دهد که اولا شیعه عالمان و مجتهدان برجسته ای دارد که صاحب کتاب و آثار قلمی هستند و دوم اینکه این حدیث غدیر مورد اتفاق تمامی مسلمانان جهان است و تنها افراد متعصب و کینه توز تلاش دارند در اسناد و وجود این حدیث خدشه و تردید وارد سازند.

کتاب غدیر به روایت اهل بیت علیهم السلام، در دو بخش تدوین شده است:

بخش نخست به نقل آیات غدیر پرداخته و چهار آیۀ زیر را در این باره ذکر کرده  است:

آیه اول: «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَاللهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ»؛ اى پیامبر! آن چه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده است، به طور کامل (به مردم) برسان و اگر انجام ندهى رسالت او را انجام نداده اى و خدا تو را از (خطرهاى) مردم حفظ مى کند.

آیه دوم: «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَرَضیتُ لَکُمُ اْلإِسْلامَ دینًا»؛ امروز دین شما را به حدّ کمال رساندم و بر شما نعمتم را تمام کردم و بهترین آیین را که اسلام است براى شما برگزیدم.

آیه سوم که درباره شخصى به نام نعمان فهرى که به انتصاب امیر المؤمنین علیه السلام معترض بود، نازل شد: «سَأَلَ سائِلٌ بِعَذاب واقِع * لِلْکافِرینَ لَیْسَ لَهُ دافِعٌ»؛ پرسنده اى، عذاب حتمى درخواست کرد؛ عذابى که بر کافران است و هیچ دفع کننده اى ندارد.

آیه چهارم: شیخ على بن ابراهیم قمى رحمه اللّه ـ از بزرگان قرن سوّم ـ به سند خود از امام جعفر صادق علیه السلام نقل مى کند که آن حضرت فرمود: در روز غدیر و در شأن امیر مؤمنان على علیه السلام این آیه ها نازل شد: «وَإِنَّهُ لَتَنْزیلُ رَبِّ الْعالَمینَ * نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ اْلأَمینُ * عَلى قَلْبِکَ لِتَکُونَ مِنَ الْمُنْذِرینَ»؛ و به یقین این (قرآن) از جانب پروردگار جهانیان نازل شده است. روح الأمین آن را نازل کرده؛ بر قلب تو، تا از بیم دهندگان باشى.

نویسنده ذیل هر یک از آیات، شأن نزول هر کدام را به سخن علمای حدیث مستند کرده است.

بخش دوم به احادیث غدیر به روایت اهل بیت علیهم السلام پرداخته و ضمن نقل ماجرای غدیر از کتاب قرب الاسناد حمیری به مصائب على علیه السلام از کتاب تفسیر عیاشی اشاره می کند که با وجود داشتن ده ها هزار شاهد در غدیر، نتوانست حق خود را بگیرد و حال آنکه دو شاهد برای گرفتن حق کافی است.

سخنان پیامبر در غدیر دربارۀ امیر المؤمنین علیه السلام از کتاب خصال صدوق و مهتری و سروری آن حضرت بر مردم و حدیث منزلت از کتاب اثباه الهداه شیخ حر عاملی، و سفارش پیامبر بر مردم بعد از ابلاغ آیه و انتصاب امیر المؤمنین از کتاب امالی شیخ طوسی مطالبی هستند که نویسنده به نقل آنها پرداخته است.

در ادامه فوایدی از احادیث غدیر ذکر شده است از جمله تعداد حضور افراد در غدیر آمده است.
استناد امیر المؤمنین علیه السلام به حدیث غدیر در نشست شورا، به روایت طوسی در امالی، و ثقفی در الغارات و شیخ حر عاملی در ادامه آمده است.

سوگند دادن به حدیث غدیر نزد ابوهریره و تأیید حدیث غدیر توسط وی، نیز نقل روایت های سوگند دادن و استناد امیر المؤمنین علیه السلام به حدیث غدیر در شورا در کتب معتبر اهل سنت در کتابهای مناقب خوارزمی، فرائد السمطین حموینی، و استیعاب ابن عبد البر مورد اشاره قرار گرفته است.

نویسنده پس از نقل گفتگوی سعد ابی وقاص با معاویه و خودداری سعد از دشنام دادن به امیرالمؤمنین به خاطر احادیث غدیر و منزلت، از تحریف این گفتگو در کتابهای اهل سنت یاد می کند.

اعتراف ابو حنیفه به دلالت حدیث غدیر بر ولایت و امارت امیر المؤمنین به نقل از امالی شیخ مفید و استحباب روزۀ غدیر به نقل از تهذیب الأحکام شیخ طوسی مطالب پایانی کتاب هستند.