پیشگوئیها در علائم آخر الزمان

توضیحات

پیش‌گوئى‌ها در علائم آخرالزمان اثر علامه حسن مصطفوى، به بیان و بررسى برخى از پیشگوئى‌هاى پیامبر(ص) و ائمه(ع) پیرامون حوادث و اتفاقات آخرالزمان پرداخته است. کتاب به زبان فارسى و در سال ۱۳۵۱ش نوشته شده است.

انگیزه تألیف، توجه به مقامات معنوى، آگاهى و روشن ضمیرى رسول‌الله(ص) و ائمه(ع) ذکر شده است که چگونه چند هزار سال را با چشم روحانى مشاهده کرده و از آن خبر داده‌اند.

کتاب با مقدمه مؤلف در بیان نکاتى پیرامون مطالب کتاب آغاز و مباحث، در سى‌وهشت عنوان و یک خاتمه تنظیم شده است. مطالب دربردارنده روایات و احادیثى در موضوع پیش‌گویى‌هاى رسول اکرم(ص) و ائمه(ع) از حوادث و وقایعى است که در آخرالزمان و نزدیک به زمان ظهور حضرت مهدى(عج) واقع خواهد شد.

احادیث از صحاح، مسانید و کتب معتبره اهل سنت و اصول شیعه، جمع‌آورى شده و پیش از نقل احادیث، به نام کتابى که مأخذ است اشاره شده است. روایات اهل سنت، پیش از احادیث شیعه ذکر گردیده است.

نویسنده، سعى کرده تا احادیثى که در آن‌ها تصریح به جمعیت مخصوص و یا محل معینى نشده است را مختص به مورد مخصوص نکرده و از عمومیت و شمول بیرون نیاورد و لذا در ترجمه یا توضیح احادیث، این اصل را رعایت کرده است.

از ذکر روایات مکرر که با اختلاف اسناد در کتب حدیث نقل مى‌شود، خوددارى شده و از آن‌جا که غرض نویسنده ذکر معنى و توجه به حقایق مى‌باشد، نه اثبات حدیث و اظهار فضل آن، لذا فقط به نقل حدیث از کتب درجه اول و معتبر فریقین اکتفاء شده است.

نویسنده معتقد است به‌طورى که از روایات و اخبار فهمیده مى‌شود، رسول اکرم(ص) گاهى از جریان‌هاى آینده و از وقایع و حوادثى که براى ملت اسلامى رخ خواهد داد، خبر مى‌داد و مخصوصاًً نسبت به بعضى از اصحاب خود، توجه و عنایت خاصى داشته است. از ائمه(ع) نیز روایات بسیارى نقل شده که تأیید کننده این امر است که ایشان، علم منایا، بلایا و انساب داشتند؛ یعنى از آجال، حوادث، ابتلائات، اجداد و اولاد آگاه بودند.

از جمله پیش‌گویى‌هاى پیامبر(ص)، حکمرانى و امارات افراد ستمگر و شریر است و آن حضرت، مسلمانان را هشدار داده تا از آنان پیروى نکرده و اعانت، تأیید و تصدیق آنان ننمایند و در چنین حکومتى، صبر و استقامت کرده، از روش صحیح و عدالت منحرف نشوند.

نویسنده معتقد است، با بررسى این روایات، معلوم مى‌شود که تسلط حکام جور و گرفتارى‌هاى اجتماعى، در اثر روى‌گرداندن مردم از حق صورت خواهد گرفت.

در روایتى وارد شده است که در آخرالزمان، به‌طور کلى برکت از زندگى و از جریان امور مردم برداشته شده، معرفت و علم به حقایق گرفته شده و گرفتارى‌ها، هرج و مرج، ابتلائات و فتنه‌ها ظاهر مى‌گردد.

نویسنده معتقد است مقصود از رفع علم، برداشته شدن علوم الهى، معارف و حقایق دینى است که مورد توجه و علاقه مردم قرار نمى‌گیرد و اگر برخى از افراد نیز توجه به تحصیل آن پیدا کنند، تنها از لحاظ ظاهر و به منظور به دست آوردن و آشنایى به اصطلاحات و قواعد است، نه درک حقیقت آن علوم و رسیدن به معارف الهى.

وى پیش‌گویى‌هایى که به جنگیدن مسلمانان با طوایف ترک اشاره دارند را مربوط به حمله و حکومت مغول که در قرن هفتم صورت گرفت دانسته و معتقد است اوصافى که در روایات یأجوج و مأجوج -از قبیل کوچکى چشم، صاف بودن بینى، پهن بودن صورت- ذکر شده نیز به مردم چین و مغولستان تطبیق مى‌کند.