پیشگیری از بدترین مرگ: پیشگیری از خودکشی با تکیه بر آیات و روایات

توضیحات

کتاب «پیشگیری از بدترین مرگ، پیشگیری از خودکشی فردی با تکیه بر آیات و روایات» نوشته امیر جهانی فرد و سیدمحسن اکرمی در «موسسه فرهنگی قرآن و عترت طلوع روزهای خدا» تولید شده است. در این کتاب، پس از دیباچه، تعریف، ویژگی ها و جایگاه خودکشی آمده است. خودکشی یکی از موضوعات مهمی است که خداوند نسبت به آن اهمیت ویژه ای قایل است و در برنامه ای که برای زندگی آحاد بشر تحت عنوان دین ارائه کرده بارها به اهمیت زندگی­بخشی و دوری از خودکشی سفارش کرده است.

در فصل اول، «انواع خودکشی» بیان شده است. خودکشی انواع مختلفی دارد. خودکشی فردی و اجتماعی از انواع خودکشی است. در این کتاب «خودکشی فردی» مورد بررسی قرار می گیرد. خودکشی فردی به «آنی» و «تدریجی» تقسیم شده است. «خودکشی فردی آنی» به آن نوع از خودکشی گفته می شود که فرد با اقدامی «آنی»، جان خود را میگیرد و به عمر خود خاتمه می دهد.  در «خودکشی فردی تدریجی» فرد با اقداماتی تدریجی، عمر خود را کاهش می دهد و باعث می شود مرگش زودتر از زمان عادی­ به وقوع بپیوندد. «کفر، شرک، ظلم و همنشین بد» در زمره این نوع اقدامات محسوب میشوند.

در فصل دوم، «احتمال اقدام به خودکشی» بررسی می شود. فقدان باورهای محکم، عدم معرفت و بصیرت کافی و داشتن انگیزه های حقیر و پیش پاافتاده برای زندگی، این احتمال را در انسان تقویت می کند.

فصل سوم، «عوامل خودکشی» نام دارد. عوامل خودکشی را می توان به انواع مختلف تقسیم نمود اما عامل اصلی و ریشه ای خودکشی، خود «فرد» است. در این فصل، بیشتر از عوامل شخصی و فردی سخن گفته می شود که عامل بدون واسطه خودکشی هستند. جهل، گناه، احساس پوچی، احساس بی نیازی و … از زمره این عوامل هستند.

در فصل چهارم «زمینه های افزایش خودکشی» بررسی می شود. خودکشی پیش از تصمیم و عمل، زمینه هایی برای شکل گیری دارد. برای دستیابی به مقدار احتمال اقدام فرد به خودکشی یا میزان ابتلای یک جامعه به خودکشی، میتوان این زمینه ها را مورد بررسی قرار داد. این زمینه ها متشکل از باورها، رفتارها و اخلاق ممنوع و غیرمجاز است. قتل دیگران، باورهای اشتباه و خطرناک، مال اندوزیهای غیرمجاز، ناامنی و ترس، یاس و ناامیدی، اعتیاد، اخلاق ناشایست مانند خشم و سخن چینی از زمینه های افزایش خودکشی هستند.

در فصل پنجم «زمینه های کاهش یا پیشگیری از خودکشی» بررسی می شود. افزایش امید، افزایش ایمان، توجه و نظارت اجتماع، توجه و مراقبت از خانواده، مدیریت ثروت و فقر، اخلاق نیک، ارتقای سطح امنیت و سلامت و ایجاد زمینه شکوفایی از جمله زمینه های کاهش یا پیشگیری از خودکشی است.

در فصل ششم، از پیامدهای خودکشی سخن به میان امده است. خودکشی، پیامدهای ناگواری دارد. خودکشی هم موجودیت و آینده خود فرد را از بین می برد، هم اثرات مخربی بر اطرافیان فرد و سایر افراد دارد. «پشیمانی بی فایده» و «نابودی ابدیت» از پیامدهای خودکشی است.

فصل هفتم، «کمک و معاونت در خودکشی» را بررسی می کند. خودکشی چاهی وحشتناک است که افراد زیادی را در خود فرو می کشد. شخص خودکشی کننده،  کمک کننده به او، فرهنگسازان خودکشی، شرکت کنندگان در خودکشی و رضایت دهندگان به خودکشی از اقسام این افراد هستند.

فصل هشتم، به «تفاوت کشته شدن و خودکشی» می پردازد. اگرچه خودکشی در شکل رخ دادن با برخی از کشته شدن ها شباهت دارد، اما در نیت، هدف و بسیاری از مسائل دیگر با آن کارها متفاوت است. خودکشی با کشته شدن برای دفاع، کشته شدن در مهاجرتهای خوب و سایر کشته شدن های ارزشمند که موجب زندگی­بخشی هستند متفاوت است.

فصل نهم، «چالشها و شیوه های مواجهه با افراد مبتلا» را بررسی می کند. افرادی که اقدام به خودکشی می کنند علاوه بر این که خود را درگیر یک عمل بسیار خطرناک می کنند اطرافیان خود را نیز به خطر می اندازند. شیوه های مواجهه با افرادی که به نوعی مبتلا به خودکشی شده اند باید درست تبیین شود تا از پیامدهای خودکشی در اطرافیان کاسته شود. شیوه های مواجهه با اقدام کنندگان و مشارکت کنندگان در خودکشی، و شیوه مواجهه با خانواده های این افراد از بخشهای این فصل است.

فصل دهم و پایانی این کتاب، «شاخص های ارزیابی خودکشی» نام دارد. در این فصل، شاخص های تشخیص و سنجش و ارزیابی خودکشی (شاخص های تعیین آمار خودکشی فردی، شاخص های تشخیص احتمال خودکشی فردی) و پرسشنامه های مربوطه آمده است. شاخص های ارزیابی می تواند میزان احتمال اقدام به خودکشی در فرد را تشخیص دهد و بر اساس آن می توان تصمیمات و اقدامات پیشگیرانه را شروع کرد.