علوم القرآن

توضیحات

علوم القرآن اثر سید محمدباقر حکیم در تکمیل مباحث علوم قرآنی شهید صدر نوشته شده است. در این اثر مباحث مختلف علوم قرآن و همچنین موضوع قصه در قرآن مورد بررسی قرار گرفته است. نویسنده که افتخار شاگردی شهید صدر را داشته است این اثر را در تکمیل مباحث استادش نوشته است.

در بخش اول کتاب با عنوان مباحثی در قرآن‌شناسی، ابتدا قرآن و نام‌های مختلف آن مورد بررسی قرار گرفته است. نویسنده انتخاب نام‌های مختلف برای قرآن کریم را بخشی از یک برنامه جامع دانسته است که با کلمات رایج در عرف جاهلی متفاوت بوده است.

تعریف موضوع کتاب عنوان دیگری است که در این بخش مطرح شده است. قرآن کریم با لحاظ‌ جنبه‌های دیگری موضوع علوم آیات الأحکام، اعجاز قرآن، إعراب قرآن و بلاغت، أسباب نزول قرار می‌گیرد که هر یک به‌اختصار تعریف شده‌اند.

بررسی اجمالی تاریخ علوم قرآنی از دیگر مباحث مقدماتی کتاب است. مقدمات علوم قرآنى، و پایه‌هاى نخستین آن‌ها، به دست صحابه و مسلمانان صدر اول که واکنش‎‌هاى فاصله گرفتن از عهد پیامبر(ص) و در آمیختن با فرهنگ‌ها و ملیت‌هاى دیگر را دریافته بودند، طرح‌ریزى شد. اساس علم اعراب قرآن، زیر نظر امام على(ع) تأسیس گردید.

در بخش اول، مباحث دیگری نیز مطرح شده است که معنی اسباب نزول و تأثیر آن در فهم آیه، چگونگی شناخت سور مکی و مدنی و شبهات پیرامون آن‌ها، تأکید بر گردآوری قرآن کریم در زمان پیامبر و توضیح سلامت نص قرآنی از تحریف از دیگر مباحث مطرح شده در این بخش از کتاب هستند.

در دومین بخش کتاب، ابتدا معنای معجزه و تفاوت آن با ابتکار علمی بیان شده است. پاسخ به شش شبهه پیرامون اعجاز قرآن، معرفی محکم و متشابه در قرآن، تبیین معنای لغوی و اصطلاحی نسخ و مناقشه در چند آیه که ادعای نسخ آن‌ها شده از دیگر مباحث این بخش است.

تفسیر و مفسران، موضوع سومین بخش کتاب است. تفاوت معنای تفسیر و تأویل مطلبی است که در ابتدای این بخش مورد بررسی قرار گرفته است. مفسران، در عین آن‌که تقریباً اتفاق‌نظر دارند بر این‌که این دو کلمه به‌طورکلی با یکدیگر در معنا توافق دارند، در تعیین میزان تطابق میان این دو کلمه اختلاف‌نظر دارند. نویسنده دیدگاه‌های مختلف در این زمینه را بررسی و سپس دیدگاه خود را مطرح کرده است.

در ادامه این بخش، تفسیر در عهد رسول‌الله(ص)، در زمان تابعین و صحابه و در مکتب اهل‌بیت(ع) مورد مطالعه قرار گرفته است. نویسنده پس از ذکر وجوه تمایز مکتب اهل‌بیت(ع) لازم می‌داند که به مسئله‌ای بسیار با اهمیت اشاره کند و آن این‌که مسلمانان همگى، چه سنى و چه شیعى-به‌رغم اختلاف فراوان در مذاهب فقهى و کلامى، و تعدد و تنوع آراء و نظریات و مواضعشان در فهم تاریخ و سنت و تفسیر حوادث- بر این نکته اتفاق‌نظر دارند که در تمامى دوره‌های اسلامى همواره یک متن واحد از قرآن کریم در دست مسلمانان بوده است؛ چنان‌که در تمامى سرزمین‌ها و کرانه‌هاى بلاد اسلامى و حتى غیر اسلامى، و در زوایاى کتابخانه‌هاى قدیم و جدید، هیچ متن دیگرى از قرآن، جز همان متن متداول در میان عموم مسلمانان وجود نداشته است.

در آخرین بخش کتاب به تفسیر موضوعی پرداخته شده است. نویسنده در تبیین این موضوع به کلام استاد خویش آیت‌الله صدر (ره) اشاره کرده و سه معنای «موضوعی بودن» را مطرح می‌کند

قرآن کریم به موضوعات فراوانى پرداخته است، و در موضوعات مورد بررسى خود نیز با بیشتر جنبه‌هاى فکرى و فرهنگى مربوط ‍‌ به زندگى و آفرینش و اجتماع، چه در ارتباط‍‌ با مسائل عقیدتى و چه در ارتباط‍‌ با مسائل تشریعى، اخلاق، حکومت، روابط‍‌ اجتماعى، و غیره، سروکار پیدا کرده است. نویسنده با ذکر این مقدمه به یک فهرست کلى و اجمالى از موضوعات اصلى که قرآن کریم به آن‌ها پرداخته است اشاره کرده است.

آخرین مبحث کتاب، قصه‌های قرآن است که در یک‌جهت بنیادین، با قصه‌هاى دیگر متفاوت، و از آن‌ها متمایز است. آن جهت بنیادین، عبارت است از هدف و منظورى که قرآن براى تحقق بخشیدن به آن، آمده است. بررسی داستان موسی(ع)، موضوع حروف مقطعه و دیدگاه‌های مختلف پیرامون آن‌ها و جانشینی حضرت آدم(ع) آخرین مباحث کتاب هستند. منبع